عکاسان برجسته ایران (قسمت دوم)

فاطمه بهبودی در زمان جنگ ایران و عراق در تهران به دنیا آمد و تمام دوران کودکی او تحت تأثیر جنگ و آسیب های آن سپری شد که بعدا به مهم ترین نگرانی او در عکاسی تبدیل شده است.  او پس از دوران کودکی اش از طریق هنرش می پرسد که چرا قربانیان جنگ ، دیگر هرگز نمی توانند همان فرد عادی باشند.

این فرضیه همراه با مرگ بهترین دوستش ،  باعث شد تا عکاسی را آغاز کند.

فاطمه بهبودی در رشته عکاسی در دانشگاه هنر تهران تحصیل کرد و عکاسی حرفه ای خود را از سال ۱۳۸۶ آغاز کرد. او برای چند خبرگزاری ایرانی مانند خبرگزاری جمهوری اسلامی، خبرگزاری فارس، خبرگزاری مهر، برنا، ایسکا نیوز، ایقنا، روزنامه جام جم و روزنامه دنیای اقتصاد کار می کرد .

تمرکز اصلی او در عکاسی مستند در مورد قربانیان جنگ ایران و عراق، فرهنگ، مذهب و بحران های طبیعی در ایران است. علاوه بر اینکه یکی از پر آوازه ترین عکس ها در فتوجورنالیسم شده بود ، بهبودی نیز نسبت به تبعیض جنسیتی در فتوجورنالیسم بسیار پرشور است.

بهبودی در گفت وگو با سوسن تیشندورف گفت : «بزرگترین مشکلات برای عکاسان زن در ایران ، تبعیض جنسیتی در جامعه و در محل کار، تعداد کم ماموریت ها، کم درآمدی، کمبود قرارداد، بیمه و فرصت های مناسب عکاسی است.»

” مادران صبر ” یک پروژه بلند مدت بود که در سال ۲۰۱۳  آغاز شد و تا سال ۲۰۱۸ ادامه داشت. این داستان در مورد جنگ ایران و عراق و مادران سربازان ایرانی که در طول جنگ پسران خود را از دست دادند و اجساد آنها را هرگز پیدا نکردند است .

گزارش شده است که بیش از ده هزار سرباز ایرانی در عمل مفقود شده اند، بدون اینکه جسدی شناسایی شود.  این داستان برنده جایزه World Press Photo 2015 و Pictures of the Year International 2014 شد.